„Auto Bild” opublikował wyniki najnowszego testu opon letnich. Pod lupę wzięto 50 bieżników z różnych klas w rozmiarze 245/45 R18. Opony testowane były na samochodzie BMW 5 w dwóch kategoriach: hamowania na mokrej nawierzchni z prędkości 80 km/h oraz hamowania na suchej nawierzchni z prędkości 100 km/h. W wyłoniony gronie dwudziestu najlepszych bieżników znajdziemy wiele pewniaków, ale również kilka niespodzianek. Co zaskakujące, kilku bardzo mocnych pretendentów wypadło ze stawki osiągając kiepskie wyniki. Miejsca zostały określone ze względu na skumulowaną długość hamowania na mokrej i suchej nawierzchni. Gdyby jednak tabela powstawała na podstawie tylko jednego z dwóch wyników hamowania, np. tylko na suchej nawierzchni, wyglądałby ona zupełnie inaczej.
Wyrównane podium
Na podium bardzo ciasno, pierwsze trzy bieżniki zmieściły się w różnicy zaledwie 30 centymetrów. Pierwszą lokatę zajął Michelin Pilot Sport 4, który na mokrej nawierzchni wyhamował na dystansie 29,8 m, natomiast na suchej na 32,1 m. Za nim uplasowały się kolejno Nokian Powerproof i Bridgestone Potenza S001, z wynikami odpowiednio 29,1/32,9 m i 28,7/33,5 m.
W hamowaniu na suchej nawierzchni bezwzględnie liderem jest bieżnik od Bridgestone, jednak na mokrej bez porównania lepiej od konkurencji zaprezentował się Michelin.
Klasa średnia depcze premium po piętach
W pierwszej dziesiątce, ale poza podium, reprezentanci klasy średniej podjęli wyrównany bój z oponami premium. Tuż za podium znalazł się Continental PremiumContact 6 (30,2/33,2 m) , ale piąte miejsce przypadło już koreańskiemu Kumho Ecsta PS71 (29/34,9 m), któremu generalnie do klasy premium sporo jeszcze brakuje. Co ciekawe, opony Kumho świetnie spisały się w hamowaniu na suchej nawierzchni, ustępując jedynie Bridgestonowi. Jednak na mokrym wynik był już znacznie gorszy.
Miejsca 6., 7., i 8. pod względem skumulowanej długości hamowania na suchym i na mokrym nie odbiegały od siebie znacząco, mieszcząc się w różnicy 70 cm. Goodyear Eagle F1 Asymmetric 5 (30,8/33,2 m) o mały włos wyprzedził Nexen’a N’Fera Sport (30,9/33,2 m), a tuż za nimi znalazł się Vredestein Ultrac Vorti.
Pierwszą dziesiątkę zamknął remis pomiędzy Apollo Aspire XP i Hankook Ventus S1 Evo 3, które z wynikiem 30,3/34,7 m zajęły ex aequo 9. miejsce.
Kilka zaskoczeń, pozytywnych i negatywnych
Drugą połowę stawki otwiera klasyfikowany w klasie średniej Firestone Roadhawk, który osiągnął wyniki hamowania na mokrym i suchym odpowiednio 30,8 i 34,3 m. Za nim uplasowała się Fulda SportControl 2 z wynikiem 31,7/34,2 m. Bardzo zacięta rywalizacja rozegrała się pomiędzy bieżnikami sklasyfikowanymi na miejscach 13-16.
Kleber Dynaxer UHP (13. miejsce, 32,3/34,1 m), Laufenn S Fit EQ + (14. miejsce, 32,6/34 m) i Toyo Proxes Sport (16. miejsce, 31,5/35,4 m) zaprezentowały bardzo zbliżony poziom, choć ta ostania lepiej poradziła sobie na mokrej nawierzchni i wyraźnie gorzej na suchej. Bardzo ciekawy wynik osiągnęła sklasyfikowany na 15. miejscu Falken Azenis FK510, który świetnie wypadł na mokrej nawierzchni, hamując na dystansie 30,7 m (w tej kategorii uzyskałby 5 miejsce!) ale na suchej poszło mu już znacznie gorzej. Wynik 36 metrów okazał się najgorszy w zestawieniu 20 bieżników (ex aequo z bieżnikiem od Zeetex).
Miejsce 17. zajął Dunlop SportMaxx RT 2, który zaprezentował bardzo wyrównane osiągi, hamując „na mokrym” na dystansie 33 m i „na suchym” na 34,3 m. Za nim w tabeli znalazł się wspomniany Zeetex, a konkretnie HP 2000 VFM, który dobrze poradził sobie na mokrej nawierzchni (31,8 m) jednak 36 m drogi hamowania na suchej nawierzchni pozostawia trochę do życzenia.
Zestawienie 20 z 50 bieżników, które wzięły udział w teście, zamykają Uniroyal RainSport 3 (32,4/35,7 m) oraz Maxxis Victra Sport 5 (33,5/34,8 m).
W gronie 20 finalistów wyłonionych w teście Auto Bild nie znalazły się: Dębica Presto UHP 2 ani jej siostra Sava Intensa UHP 2. Jednak największe zaskoczenie może budzić nieobecność takich bieżników klasy premium jak Pirelli P Zero czy Yokohama Advan Sport V105. Oprócz tego w „kwalifikacjach” odpadł także Barum Bravuris 5 HM.
